Item: Öteki
Rating: 9 puan verdi
Author: Esther. Sema

Esther. Sema

@rock_sema

27 Mart 2018 14:16

188 syf.

9/10 puan verdi

MERHABA DOSTOYEVSKİ! Bir merhaba dedim. Çünkü ben akıllı ben, hiç Dostoyevski okuyan biri değilmişim. Etkinlik ile bu açığı kapatacağım. Geldik yemeğe, ama kitapta da yemek var. Kovulmadık biz umarım. Oturduk mu masaya? Mozart eşliğinde yiyoruz kitaplarımızı. Mozart bu kitaba özel. Tabi ki başka şeyler de dinleyeceğiz elbette. Kemancı var mı kemancı? Neyse yemek faslını bir kenara bırakalım. Benim kitapla ilk aklıma gelenleri anlatmakla başlayayım öyleyse: İyi ve kötü geldi. İki kişi bana bunları anımsattı. Aslında benliğimizde iki kişi var iyi ve kötü. Biri gerçeğimiz diğeri içimizde saklı. Burada da o saklı kişilik, vücut almış ve yaşama yerleşmiş gibi. Kahramanımız oldukça dürüst, iyi niyetli ve saf, yani temiz. Ancak ikinci kişi düzenbaz, hilekâr, alaycı birisi. Olmak istemeyeceği, olmadığını düşündüğü karakterleri, bir başka ben olarak yaratmış, hayal dünyası ile bütünleştirmiş sanki. SEMA SEMA SEMA! Sus biraz iç ses ne diyorsun ne?! Sende öyle değil misin? Diyorum. Şöyle; iyisin ama ben kötüyüm, içimde kötülük var. Yok ya tam tersi de olabilir. Amaaannn! Boş verelim. Sonuçta ikisi de ben değil mi? Kabullendik mi? Devam o zaman ilerle! Kahraman ne kadar yalnız değil mi? Bu yalnızlığı onun ruhsal bunalımını tetiklemiyor mu? Bakınız size iki örnek vereceğim. İkisi de gerçek; ikisi de vardı. İsimleri bile benzer, aynı hastalığa sahip, aynı yaşlarda ve de erkek. BİRİNCİSİ RAMAZAN: Ramazan staj yaptığım psikiyatri servisinin bir hastasıydı. Hastaneden kaçmak, gitmek istiyordu. Beni bırakın, buraya düşmanlar gelecek, hastaneyi havaya uçuracaklar, benim gitmem gerek, bakın ben çok iyiyim, iyileştim, artık beni gönderin, eşyalarımı verin diyordu. Ramazan terk edilmiş biriydi. Hasta olduğu için yalnızlaştırılmış, kimse tarafından kabul görmeyen, ailesi tarafından bile terk edilmiş bir birey. Bu yüzden hezeyanları, korkuları var. O tipik hastalık hallerinin hepsine sahip. Normal yaşamını devam ettiremiyor bu yüzden. İKİNCİSİ BAYRAM: Bayram ise, çalıştığım hastanede karşılaştığım, 4 sene boyunca da rastladığım birisi. Ailesi tarafından kabullenilmiş, hatta hastanedeki herkes tarafından kabul edilmiş birisi. Nasıl mı? Bayram kendisini hastanede çalıştığına inandırmış. Her sabah saat 8’de işe geliyor, akşam 5’de evinin yolunu tutuyor. Kimse ona deli gözüyle bakmıyor. Hoşgörü ile yaklaşıyor. Bu yüzden Bayram kimseden kaçmıyor. Normal yaşamını sürdürüyor. Kimse ona tuhaf gözlerle bakmıyor. Onu tanımayanlar biraz garipsiyor ilk başta. Ama sonra gerçeği öğrendiklerinde hoşgörülü yaklaşıldığı için, onlar da aynı şekilde davranıyor. Gelelim varmak istediğim noktaya. Bu insanlardan neden korkalım ki? Onlar bizden korkuyor aslında. İnsanları olduğu gibi kabullenemiyoruz. İşte tüm mesele bu aslında. Herkes aynı olsaydı, bu dünya katlanılmaz olmaz mıydı? Farklılıklar iyi değil midir? Yalnızlaştırılıyoruz değil mi? Yalnız kalmaya zorlanıyoruz bir bakıma. Birçok etken var bunda tabi ki. Arada bir, bu yalnızlığı kenara atıp, insanların arasına da karışmalı. Bunu benim söylemem de baya enteresan. Yaşamımda kimse ile oturup muhabbet etmeyen, özellikle de son zamanlarda. Ben bile bunları söylüyorsam, yapılmalı bence. Hepimiz hastayız. Normal kimse yok. Bırakın normal olmayalım. Sadece o dozu ayarlayabilmeliyiz. Aşırısı her şeyin zarar sonuçta. Yazsam daha çok şey yazarım. En başa dönmek istiyorum tekrardan: Bazen Sema diyorum, sen de herkes gibi yalan söyle be! Yalakalık yap diyorum. Deniyorum da, ancak yalan söylemeye kalktığım zaman kekeleyen birisi nasıl yalan söylemeyi becersin? Yalakalığa hiç bulaşmayayım. Hiçbir zaman yapamayacağım bir şey. Başıma iş açan başka bir şey ise, sevmediğim kişilere tatlı dille yaklaşamayışım. Bir Sema var ki sinirli, agresif… İnsan azıcık sessiz kalabilmeli, her şeye atlamamalı. Otur biraz sakinleş, öyle konuş değil mi? Yok ama illa parlayacak. Nereden geldim ben buraya? Saçmalamayı kesiyorum. Eveeeet! Ne diyorduk? Denge kurmalıyız. Dengeli olmalıyız. Ama teraziyi kim tutacak? Al işte başka bir soru. Neyse susayım mı ben artık? Susuyoruz. Neyse başka bir kitapta görüşürüz. Biraz Mozart bırakıyorum keyifli vakitler:) youtube.com/watch?v=Zi8vJ_l...

ÖtekiFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201921,9bin okunma

··

327 görüntüleme

Mehmet D.

@mdan ·

27 Mart 2018 15:38

Sema style devam ediyor :)

Esther. Sema

@rock_sema ·

27 Mart 2018 15:40

Aa seni bekliyoruz kitabı bitirdiğine göre giriş yap artık Dostoyevski'ye

8 sonraki yanıtı göster

Bu yorum görüntülenemiyor

Quidam

@SinestezikMuz ·

27 Mart 2018 14:56

Mevzu ne şimdi? Ben bir şey anlamadım. Deli miyim, yoksa değil miyim? Dengede miyim, yoksa dengesiz miyim? Yemek mi yapıyoruz, yoksa açlıktan mı ölüyoruz? İnceleme mi okudum, yoksa hayatımı mı? Sizler gerçek misiniz, yoksa hayal ürünüm mü? Ben şimdi yorum mu yazdım, yoksa incelemeyi okuduktan sonra deli mi oldum? Karar sizin. İncelemeniz için teşekkür ederim, Sema Hanım. Aklınıza ve kaleminize sağlık.

Esther. Sema

@rock_sema ·

27 Mart 2018 15:00

Bu konuda bir şey demiyorum Sayın Quidam ama kim olduğunuzu siz daha iyi bilirsiniz diye düşünüyorum. Teşekkür ediyorum:)

1 sonraki yanıtı göster

Nesrin A.

@LaLiseuse ·

27 Mart 2018 15:19

Okumadan önce hızlıca göz gezdiriyorum genelde incelemelere sizin başlıklara baktım, 'birincisi ramazan', 'ikincisi bayram' Allah Allah dedim acaba Ramazanla bayramla nasıl bir öteki incelemesi yapılır :) Teşekkürler bu güzel inceleme için. Tolstoy'dan sonra Dostoyevski'ye de iddialı bir giriş yaptınız :)

Esther. Sema

@rock_sema ·

27 Mart 2018 15:39

:)) Ben teşekkür ediyorum tüm soyledikleriniz için pek iddialı değilim ama bakalım hayırlısı:)

Sezen B.

@yasmin25 ·

27 Mart 2018 15:17

Valla yalan olmasın,kendinizi anlattığınız kısımlar benim kitaptan daha çok ilgimi çekti.:)Kendi kendinizle konuşup bunu yazıya aktarmanız çok samimi ve hoş.Güzel incelemeniz için teşekkürler.

Esther. Sema

@rock_sema ·

27 Mart 2018 15:38

Çok teşekkür ediyorum böyle düşünmenize sevindim :))

Bu yorum görüntülenemiyor