Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

"Omzuyla bana dokundu, daha yakınlaştı ve bir olduk, ondan bana akıyor ve böyle olması gerektiğini anlıyorum. Her bir sinirimle, her bir kılımla, kalbimin acıtıncaya kadar her tatlı vuruşuyla bunu biliyorum. Ve bu "gerekli" olana boyun eğmek ne büyük bir mutluluk. Belki de bir demir parçası da kaçınılmaz, şaşmaz yasaya boyun eğerek mıknatısa böylesine mutlu bir şekilde yapışmaktadır. Yukarıya atılan bir taş bir saniye duraksadıktan sonra hızla aşağıya, toprağa düşer. İnsan da can çekiştikten sonra son nefesini alıp öldüğünde böyle mutludur."
Sayfa 78 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.