Adımları uzaklaşırken kadının, önce toplasın adamın küllerini.
Güneşin sıcağı buzun alevine bırakacaksa yerini, Ya saçlarına dolasın nefesini ya da masalla kapatsın adamın gözlerini.
Çünkü ardından salıncak rüzgar, bırakmaz gökte geceyi.
Boynuna asıp son günün cesedini, ormanın külleriyle kozasında vurur kelebeği.
Arsıl Alaz