Viktor E. Frankl - İnsanın anlam arayışı
Otomatik olarak tarlaya girmekten kaçındım, ama arkadaşım kolumu kavrayıp
beni ekili tarlaya soktu. Henüz yeşermekte olan ekini çiğnemememiz
gerektiği konusunda bir şeyler kekeledim. Canı sıkıldı,
öfkeyle bana baktı ve bağırdı: “Konuşma! Bizden yeterince şey
alınmadı mı? Karım ve çocuğum gaz odasında öldü -başka
şeyleri anmama gerek yok- ve sen birkaç yulaf sapını çiğnememi
yasaklayacaksın! ”
Sayfa 106Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.