Annemin önerisi ile başladığım kitap; Drina köprüsü. Kitabın yavaş ve betimleyici tavrı, okurken ne kadar korkutucu olaylar yaşanırsa yaşansın bir yanımda sükunetini hep hissettirdi. (Eserin bazı kısımlarını Chopin-Spring Waltz eşliğinde okumamın da bunda katkısı olabilir tabii.) Yazarın hümanist ve sakin bir bakış açısı olduğunu, dinlere, insanlara dahi hep eşit yaklaştığını, bir taraf tutmaya çekinir gibi yazdığını duymuştum daha önce. Ve okurken merakla okudum. Sahiden böyle yazılabilir miydi bir kitap; içinde savaş, tarih, din ve insanların tutumu varken? Yazılabiliyormuş. Ve kitabı okurken yazara karşı sevgi dolu olmamı sağladı sanıyorum bu yönü... Ve bana kitabın verdiği en büyük mesaj; "İnsanoğlu hangi çağda olursa olsun, hangi dine inanırsa inansın, hangi milletten olursa olsun; hep aynı insanoğlu! Aynı o hiç değişmeyen Drina köprüsü gibi!" Okurken gülümsemekten, şaşırmaktan, "Her yerde aynıyız sahiden ya hu!" demekten, kendimi alamadım. Okumak isteyenlere, keyifli okumalar dilerim efendim. Selametle.

Drina Köprüsüİvo Andriç · İletişim Yayınevi · 20185,5bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.