‘Görmemiş insanlar ne yapacaklarını bilmezler. Biraz para sahibi oldu mu hemen en iyisini, en lüksünü almak... Aynı öyle oldu bizim memleket. Borç aldılar, gelişigüzel sarf ettiler. Ödeyemeyeceğin şekilde borçlanmak... bizim paramızı bu hale getiren odur. Bütçemiz kadar borç aldık, hatta belki de daha fazlasını aldık. Neymiş, büyüyeceğiz. Bırak yavaş büyüyelim, ama kimseye köle olmayalım. 30 sene evvel AB’ ye girmeye çalışmışlar. Madem öyle, otuz senedir oranın standartlarına uydurmaya çalış kendini. Biz bunu hiç yapmadık. Şimdi yumurta kapıya gelmiş... Alacaklar mı dersiniz? Katiyen! Katiyen almayacaklar. Hiç aklım ermiyor alacaklarına. Biz kendi kendimizi onların istediği seviyeye getirseydik ve onlar bizi isteselerdi o zaman olurdu. Zorla olmaz ki bu. Zorla olunca sana her şeyi dayatırlar. Bir ülke düşünün ki halef-selef iki cumhurbaşkanının konuşması 180 derece zıt. Sezer, yolsuzlukların önüne geçmek lazım, diyor. Eskisi de diyor ki, ticari hayatı böyle şeylerle kıstlamak doğru olmaz. Nasıl söyler bunu? Ne yazık ki bu memleket çok kötü ellere kaldı.’
Sayfa 162 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2017.Kitabı okudu
··
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.