İnsan amacını (ne pahasına olursa olsun kendini adayarak, azim ve özveriyle gerçekleştirmek istediği amacını) bir kez saptadı mı artık onun boyunduruğu altına girmiş demektir; hayatın kendisi bu amacın boyunduruğu altındadır artık. Böylece, başka, bambaşka şeyler yapabilme olasılığına da sırt çevirmiş oluruz. Oysa, değişiklik tohumunu, bambaşka bir şey yapma potansiyelini içimizde her zaman taşırız. Irmağı geçerken bile at değiştirebilmeliyiz; düzen "böyle yapılmaz" diyor diye bundan çekinmemeliyiz. Daima bu olasılığa açık tutmalıyız kendimizi, bu olasılığın var olduğunu unutmamalıyız. Ömür boyu belirli türde bir faaliyette bulunabiliriz tabiî. Ama bunu sabit bir hedef olarak seçmemeliyiz. Ne yaşam da, ne sevgide belirli amaçlar ya da sabit hedefler vardır. Amaçlar birer sözleşme değildir. Giriştiğimiz faaliyetler hayata açılan yollardır sadece; hayatın güzelliği ve gizemiyle ilgili deneylerdir.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.