Toprak Ana'yı okuyunca bir önce okuduğum romanın kahramanı Cemile'ye çok kızdım. Aytmatov her iki romanında da 1944 Alman-Rus Savaşı'nda insanları yaşadıkları sıkıntıları ele almış. Cemile kocası askerde iken onu bir başka erkek için terk etmişti. "Daha doğmadan biz birbirimize sevdalı doğduk ve şimdi birbirimizi bulmuşken bırakamayız." düşüncesiyle Danyar'la kaçıp gitmiştir. Bir büyüğümden duymuştum. Der ki, "İnsan askerdeyken en çok sevdiğini düşünür ve bir gün ona kavuşacağını düşünüp birçok sıkıntıya katlanırmış." Cemile'nin kocası Sadık da dört aylık karısını bırakıp cepheye gitmiştir. Geldiğinde ise karısının bir başkasıyla kaçtığını duymuştur. Sadık açısından baktığımda onur kırıcı bir davranış. Toprak Ana'daki Aliman'ı okuduğumda ise Cemile'nin yaptığı bu sevda dramını haklı çıkarmaz. .. .. Şimdi asıl kitabımız olan Toprak Ana'yı ele alırsak;savaş yine çirkin yüzünü göstermiş evlerin ocaklarını söndürmekle kalmamış birçok evi erkeksiz bırakmıştır. Erkeksi kalan evlerden biri ise Tolgonay' ın evidir. Savaşta kocası ve üç oğlunu yani bir evden tam dört kişi şehit olmuştur. Geriye ise Tolgonay ve gelini Alima kalmıştır. .. .. Suvankul'la birbirlerine aşık olarak evlenen Tolgonay bu evlilikten Kasım, Caynak ve Maysalbek adında üç oğlu olu. Kasım tıpkı babası gibi tarla işleriyle uğraşmayı seçer ve Aliman ile de evlenir. Caynak kolhozda bildiri dağıtıp toplantılara katılmakta. Maysalbek ise okuyup öğretmen olmaktadır. Savaş gelip de kapıyı çalana kadar ailenin mutluluğuna okuyucu olarak sizde dahil oluyorsunuz. Birbirine sevdalı insanların arasında her şeyin en saf haliyle bulunmaktasınız. Derken savaşa en önce Kasım arkasaından Suvankul gider. Daha sonra Caynak ve derken Maysalbek çağrılır askere. Sıkıntılı bekleyişleri arada gelen mektuplar rahatlatıyordu. Derken peş peşe gelen ölüm haberleri... Kasım şehit olduktan on beş gün sonra Suvankul şehit olmuştur. İkisininda şehit haberi aynı anda verilir Alima ve Tolgonay'a. (Çünkü aynı anda acı yaşamalarının daha doğru olacağına karar vermiş askerlik şubesi.) Her ikisi de kocalarını kaybetmiş ve dul kalmıştır. Derken Caynak paraşütle birkaç kez düşman sınırına geçmiş ve bir daha da ondan haber alınamamış. (Senelerce döner umuduyla beklemışler ve yıllar geçtikçe bu umutta küllenmiş.) Maysalbek de teğmen olarak katılır ve sonrada şehit olacağını bile bile teğmen olarak cepheye katılır ve o da şehit olur. Acılar üstüne acılar. .. .. Erkekler askerdeyken kolhozdaki işler kadın ve çocuklara düşmekteydi. Suvankul gitmeden önce kolhoz başkanlığını komitenin de kararıyla karısına bırakmıştır. Tolgonay bir taraftan acısını yaşarken diğer taraftan da köydeki insanlara ürün sağlamak ve cephedeki askerlere erzak göndermek işine gece gündüz demeden çalışır. Savaş artık biter ve zafer kazanılmıştır. Erkekler köye döner ve kolhoznişini kadınlar da erkeklere devreder. Aliman kocasını kaybetmesine rağmen kayınvalidesini bırakıp gitmez hatta ailesi onu götürmeye gelir ama asla gitmeyeceğini söyler ve kesip atar konuşmayı bir kenara. Gel zaman git zaman Aliman hamile kalır ama tam olarak kimden bilinmez. Köye arada gelip giden çobandan şüphelenirler ve komşuları Ayşe ile iki kadınla gidip çobanı köyünde sıkıştırırlar evlen diye, çoban inkar eder olanları. Çoban evli ve üç çocuklu çıkar birde üstüne. Bu da böyle kapanır gider. Aliman doğum yaptığı sırada ölür ve geriye bir erkek çocuğu bırakır. Tolgonay'ın bundan sonraki yaşam dayanağı olur torunu.

Toprak AnaCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202261,2bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.