Konferans
Asrımızdan evvelki İslâmiyetin ilm-i kelâm dâhileri ve dinimizin hârika imamları ve Kur'ân-ı Hakîmin dâhi müfessirlerinin vücuda getirdikleri eserler kıymet takdiri mümkün olmayacak derecede kıymettardır. O zâtlar, İslâmiyetin birer güneşidirler. Fakat bu zaman, o büyük zâtların yaşadığı zaman gibi değildir.
Eski zamanda, dalâlet(inançsızlık), cehalet(cahillik)'ten geliyordu. Bunun yok edilmesi kolaydır. Bu zamanda dalâlet—Kur'ân ve İslâmiyete ve imâna taarruz—fen ve felsefe ve ilimden geliyor. Bunun izale(giderme)si müşkül(zor)dür. Eski zamanda ikinci kısım, binden bir bulunuyordu; bulunanlardan, ancak binden biri, irşad(doğru yolu gösterme) ile yola gelebilirdi. Çünkü, öyleler hem bilmiyorlar, hem kendilerini bilir zannediyorlar.
Hem, bundan evvelki asırlarda, müsbet(pozitif) ilimlerin, yirminci asırdaki kadar terakki(ilerleme) etmemiş olduğu mâlûmunuzdur. Şu halde, bu asırda dünyaya yayılmış olan dinsizlik ve maddiyunluğu(maddecilik) kökünden yıkabilmek, hak ve hakikat yolunu gösterip, beşeri(insanı) sırat-ı müstakîme(dosdoğru yol) kavuşturmak, imânı kurtarabilmek için, ancak ve ancak Kur'ân-ı Hakîmin bu asra bakan vech(yön)'esini keşfedip, umum(genel)'un müstefid(faydalanan) olabileceği bir şekilde tefsir edilmesi elbette bu asırda kabil olacaktır.
Sayfa 1016Kitabı okudu
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.