''Gülüşünü severdim , benim için mutlu olduğunda...
Ve sıkıldığında benim için , boynunu bükmeni severdim.
Yokluğun kurardı bir şeyleri.
Ruhum saklanacak yer arardı da sen gelince, ilham ve inanç ,
yeniden dost olurdu bana ,
Şakağında o damar kabardığında , bilirdim öfkelendiğini ...
Sustuğunda , kederlendiğini...
Ufukları gözlerken , düşündüğünü maziyi ...
Ama yalnızlığına deva olabilecek bir ilaç ne gezerdi bende?
Ben yalnızca acılarını üstlenebilmek isterdim ...
Ben yalnızca yüzüne son bir kez bakabilmek isterdim...
Ve yalnızca ben, sana son kez daha sarılabilmek isterdim...
Ama artık gün battı...
Çiçekler çürüdü...
Dualar kaldı geriye...
Ölüm bizi çaresiz bıraktı...''
Sayfa 308Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.