´´Profesör, onay belgemi verin yalvarırım´´,
dedim sesimde neredeyse acınası bir titremeyle.
´´Hay hay!´´
Elindeki anahtarları şıngırdatarak masanın bir çekmecesini açtı ve(bildik ifadelerle, iki aylık tedavi sürecini kabul edip, bu süreçte klinikte tutulmayı taahhüt ettiğimi vs beyan ettiğim) onay belgemi verdi.
Kağıdı titreyen ellerimle alıp cebime koyarken geveledim:
´´Teşekkür ederim.´´
Sonra ayağa kalktım ve gitmeye davrandım.
´´Doktor Polyakov!´´ diye seslendi arkamdan. Döndüm, kapının kolunu tutuyordum.´´Yalnız,´´ dedi, ´´iyi düşünün. Unutmayın, biraz daha geç olsa da, her halükarda psikiyatri kliniğine yatacaksınız... Üstelik o zaman çok daha kötü bir durumda olacaksınız. Her şeye rağmen sizi karşımda bir doktor olarak gördüm. Fakat o zaman tam bir ruhsal çöküntü içinde olacaksınız. Doğruyu söylemek gerekirse, şu durumda çalışmanız mümkün değil, ayrıca bağışlayın ama gçrev yerinize durumunuz hakkında bilgi vermemem suç arz edecektir.´´
İrkildim ve basbayağı betimin benzimin attığını hissettim(zaten oldukça solgundum).
´´Lütfen profesör,´´ dedim boğuk bir sesle, ´´size yalvarırım kimseye bir şey söylemeyin... Yoksa bağımlı olduğum için görevden alınır, rezil olurum... Niçin yapmak istiyorsunuz bunu bana?´´
´´Gidin buradan,´´ diye bağırdı sıkkın bir tavırla.´´ Kimseye bir şey söylemeyeceğim. Nasıl olsa geri getirecekler sizi.´´
Çıktım ve ve yemin ederi bütün yol boyunca acı ve utançtan kıvranıp durdum. Neden mi?
Çok basit. Ah dostum, benim sadık günlüğüm. Sen ele vermezsin beni, değil mi? Mevzu kıyafet değil, klinikten morfin çalmam. Kristal halinde 3 küp ve 10 gram %1'lik solüsyon.
Fakat ilginç olan bu değil, dahası da var: anahtar dolabın kilidinin üzerindeydi. Ya olmasaydı? Dolabı kırar mıydım acaba? Yapar mıydım? Sahiden mi?
Kırardım.
Doktor Polyakov bir hırsız yani. Bu sayfayı da yırtacağım.
Ama o da görevden alınma meselesine girince işin dozunu kaçırdı. Evet, aşağılık biriyim. Kesinlikle öyle. Ahlaki değerlerimi yitirmeye başladım, ama çalışabilirim. Hastalarımdan hiçbirine bir zarar veremem, kötülük edemem ben.
Sayfa 132Kitabı okudu
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.