Kim bana merhamet gösterecek ki ben kendi kendime göstermiyorsam? Ben bu şekilde düşünürken eski ben konuşuyor ve karşı çıkıyordu. Ona söyleyecek hiçbir şeyim yoktu ve susuyordum. Aramızda ortak bir nokta kalmış mıydı ki artık? Uzak geçmişteki hatıralar tükendiğinde onunla yakın geçmiş hakkında, görülmüş güzellikler, sevilmiş ve kırılmış kalpler, çay masası etrafında doğaçlanan paradokslardan oluşan bütün yeni dünyam ve artık bütün ruhumu dolduran acıklı rüya hakkında konuşamazdım.
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.