Okuyacaklar listemde mevcut olan ve Bila tarihte okumayı planlamış olduğum bu eseri erken okumama vesile olan gökçe hanıma ve vesile olmasına vesile olan burak beye teşekkürlerimi sunarım. :) Az önce özenerek yazdığım incelemem teknik nedenlerden dolayı hiç oldu. :/ Neyse sağlık olsun. O yüzden tekrar o kadar yazmayı göze alamıyor ve özetle: Sezai Karakoç zaten seçmekte olduğumuz ramazanı öyle güzel anlatıyor ki aşık ediyor. Çocuk Ramazan ilişkisini öyle güzel anlatmış ki, Ramazanın içimizde yarattığı manevi huzuru, Ramazanın doğaüstü gibi sanki dünyadan bir ay olmayışını, adeta insanı büyüleyerek bu ayın daha bir anlamlı hale getiriyor. Yer yer bahsettiği anlarında ve anlattığı ramazan heyecanında kendinizi buluyor yer yer yaşayamadığınız bu güzelliklere imreniyorsunuz... Zaten ben size baklavayı ne kadar anlatırsam anlatayım (ki zaten bu konuda pek başarılı değilim) bir dilim baklava yemeden baklavanın tadını anlayamazsınız. O yüzden bir an önce Sezai Karakoç'un baklavasını edinip derhal okumanızı şiddetle tavsiye ediyor, Hayırlı ramazanlar diliyorum ve incelememi şu alıntı ile sonlandırıyorum... Oruç, eşyayı ve evreni de bize yaklaştırmış değil midir? Onu daha derinden algılamakta, kavramakta değil midir? Oruç ayında gündüz daha gündüz, gece daha gece değil miyiz? Güneş daha güneş, su daha su, toprak daha toprak, ay daha ay, yıldız daha yıldız, zaman daha zaman, mekân daha mekân, vücut daha vücut değil midir? Ve nihayet ruh, daha ruh değil midir?