''Bu yerlerde trenler;doğudan batıya,batıdan doğuya gider gelir,gider gelirdi...'' İlk okunduğunda sıradan görünen bu ifade,kitap boyu defalarca okuyucuya yinelenecek.Eminim ki,yaşadığım sürece ne zaman bir tren görsem,aklıma AYTMATOV ve o istasyon gelecek. Hiçbir kitaba ismi bu kadar yakışmış mıdır bilmiyorum,tamamlamış bu kadar anlatılacakları ağırlığınca.Normalde tebessüm edeceğiniz bir sözcüğe kahkahalar atıyor,ya da yalnızca hüzünleneceğiniz bir cümleye çıldırasıya ağlıyorsunuz Aytmatov yazınca. O;okuyanın idrakını hiç bilmediği iklimlere savuran bir rüzgar, kalemin ruhu,sözün mayası;Aytmatov satırları koklanarak okunacak bir yazar. Bozkırın ortasında küçük bir tren istasyonunda çalışanları ve orada yaşayan 4-5 hanelik insanları;bir ölümü,bir günü anlatıyor gibi görünse de;romana eşlik eden Kırgız efsaneleri,bilim-kurgu,yine Cengiz Aytmatov'un dilimize kazandırdığı -Mankurt- kavramı ve o bir avuç insanın fırtınaları ile;son sayfayı kapattıktan sonra içinizde hiçbirşeyin eskisi gibi kalmayacağı kitaplardan. Aslında kitabın içinde olan,ama KGB ile ilişkili ayrıntılar sebebi ile basılırken kitaptan yasaklanıp çıkartılan bölüm;Cengiz Han'a Küsen Bulut olarak basılmıştır.Birbirini tamamlayacağı için sırayla okunmasını öneriyorum. Artık Onunla aynı dünyada yaşamıyor olmanın eksikliğini her zaman duyacağım Cengiz AYTMATOV'un ''Gün Olur Asra Bedel'' kitabını tavsiye edersem hafif kalır. Okumadan ölmeyin!

Gün Olur Asra BedelCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202145,6bin okunma

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

niluferinkitapligi