Susuyorum. Hayranlıkla (büyük ihtimalle aptalca) gülüyorum, bir o gözüne, bir öbürüne bakıyorum ve her ikisinde de kendimi görüyorum: ben bu küçücük, gökkuşağı karanlıklarda yatan küçücük, milimetrik bir mahkumum.
Sayfa 138Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.