"Fergap, fesini kap!"
"Ağlaya ağlaya eve geldim.
Ağladığımı görsünler istemez, hep gizli gizli ağlardım.
Onun için de babam, arkadaşlarına,
— Benim oğlan hiç ağlamaz! derdi.
Eve yaklaşınca, yüzümü gözümü sildim.
Anneme çekine çekine,
— Hoca'nım fesimi aldı anne... dedim.
Annem,
— Maşallah, maşallah!...
Oğlum «Fergab»a gelmiş... diye sevinçle beni sevip, öpüp okşadı.
Töre öyleymiş, çocuk Kur'an okumayı öğrenip de İnşirah sûresini
okurken «Fergap» dedi mi; hoca da, «Fergap, fesini kap!...» der,
çocuğun fesini başından alırmış.
Böylece çocuğun yetiştiği anababaya bildiriliyor.
Şimdiki sınıf karneleri gibi bişey...
Bir tepsi börek yada baklava götürülür,
Hoca'dan fes geri alınırmış.
Annem, bir tepsi börek yaptı.
Hoca'nıma götürdü; ben de fesimi geri aldım.
Annem, bir tepsi baklava götüremediği için çok üzülmüştü;
bu üzüntünün ne demek olduğunu,
şimdi kendi çocuklarıma anlatamam ki..."
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.