Efendisiz ve kölesiz başka bir dünyanın mümkün olabileceğini anlatan bu ütopik kitap konjonktürel yaşamın sınırlarını aşarak düşledigimiz bir dünya düzeniyle tanıştırıyor bizi... Kitabin sonunda "o dünyalar ki yoktular, onlar ümitlerimizdi" dedirtecek bir sonla bizi yaşamak zorunda olduğumuz yaşama itecektir istemeyerek. Her ne kadar bireylerin tamamen mutlu olduğunu varsaysa da bu kitabın eleştirileceği bir iki noktası var, özellikle bireyler tamamen devlet düzeni için vardır, bireylerin tüm duyguları yok sayılmakta hatta daha doğrusu duyguları devlet eliyle kontrol edilmekte. Diğer bir nokta ise kadın erkek arasında eşitlikten tam olarak söz edilmemekte ne yazık ki...