Şimdiye kadar, tüm insanlık tarihi, yalnızca ve yalnızca, milyonlarca zavallı insanın, sürekli ve kanlı bir biçimde, birtakım insafsız soyutlamalar onuruna -Tanrı, ülke, devlet gücü, ulusal onur, tarihsel haklar, hukuki haklar, siyasal özgürlük, kamu refahı- gibi kurban edilmesinden ibaret olmuştur.

Büyük örgütlere olan hayranlığımız, bu olağanüstülüğün öteki yüzünü fark ettiğimizde yok olur: İnsanın içinde ilkel olan her şeyin kocaman bir yığın halinde toplanması ve ağırlık kazanması, her büyük örgütte olan canavarlığın çıkarları için kendi kişiliğinin kaçınılmaz bir biçimde yıkıma uğraması. Aşağı yukarı kolektif bir ideali temsil eden bugünün insanı, yüreğini bir katiller sığınağı durumuna getirmiştir.

Temelde tamamen büyü ile ilgili olan inanç ve ayinler zaman içinde dini bir karaktere bürünmüştür; düşüncenin ilerlemesine paralel olarak değişimler göstermiş, yararlı veya yararsız, iyi veya kötü, tanrılar ve ruhlar gibi terimlere dönüşmüşlerdir.

Yılları aşarak gelen kitapların, o zaman ölçüsünde gücü olur. Bu güçlü öyküleri ne kadar çok okursan, o sayıda güçlü dostlar edinmiş olursun.