Oblomov.. Ruhuma işleyen, tembel ve tembel olduğu kadar da iyi yürekli benim canım Oblomovum. Rus edebiyatına büyük bir hızla (!) devam ederken sıradaki durağım Gonçarov oldu. Kitabı okumaya başlamadan önce hakkında çok şey duyduğumdan olsa gerek hemen bitireceğim hırsına kapıldım ve çoğu insan gibi hemen bitiremedim :) İlk 100 sayfa boyunca yataktan çıkmayan ve misafirlerini “Dışarının soğuğu var üzerinde !” Diyerek yanına yaklaştırmayan kahramanımız aslında başlarda beni oldukça eğlendiriyordu taa ki bu tembellik beni bile yorana kadar, bazen sesli bazen sessiz bir şekilde kitabın ortalarında “ E kalk da yap şu işi be adam !” dediğim çok oldu :) Ama sonlara yaklaştığımda Oblomov’un o ince ruhu, o herkese kanan saf halleri ve insanlara güvenen masum tavırları içime işledi, bu kitabı okuduğunuzda Goethe’nin ne kadar haklı olduğunu siz de anlayacaksınız gerçekten de ‘Dünya hassas kalpler için cehennemdir.’