Stefan Zewig'in okuduğum ilk biyografi kitabıdır. Anlatımı son derece yoğun ve akıcıydı. Hemen hemen her satırın altını çizdiğim, düşündüğüm, araştırdığım bir kitap oldu. 16. Yüzyılın Cenevre'sinde Fransız din reformcusu, kalvenizmin kurucusu Jean Calvin'in savunduğu fikri diktatörce benimsetmeye çalıştığı yine görüş farkı yüzünden sürgünle yetinmeyip hümanist din adamı ve hekim İspanyol Miguel Serveto'yu diri diri yakma cezasına çarptırması ve bu olaydan sonra sahneye çıkan Sebastian Castellio'nun mücadelesi kitabın kabaca konusudur. Kitabı okurken beni en çok etkileyen olay bir fikri savunan ve buna saplantılı şeklinde bağlı olan birinin amacını gerçekleştirmek için verdiği mücadeleden çok insanların bunu kısa bir sürede meşrulaştırmasıydı.Jean Calvin'in bir fikri vardı ancak bu düşünceyi körükleyen ise Vaiz Fareldi. Jean Calvin her türlü baskı, sansür, zorbalıkla ve kişisel hakları hiçe sayarak kurallarını kabullendirdi. İnsanlar bir müddet sonra baskıdan bezince kısa süreli bir direniş başladı tam Calvin'in esaretinden kurtuluyorlardı ki mezhep tartışmalarının had safhada olduğu bir ortamda Katoliklerin baskıları artmaya başlayınca ortaya çıkan boşluk bir kurtarıcı gerektiriyordu Calvin insanların gözünde diktatör değilde kurtarıcı oldu. Okurken çokça şimdiki yaşam ve düzen aklıma geldi. Yaşarken önemsiz gibi gözüken seçimler, kararlar yıllar sonra koca bir nesli etkileyebiliyor. Yine her zaman olduğu gibi ortaya atılan bir fikir öneminden çok arkasında sürüklediği kitleler yüzünden bir anda doğru kabul ediliyor. Castellio'nun mücadelesi ise takdire şayandı. Calvin'in haksızlığını kanıtlama biçimi olarak yazmayı seçti. Sadece kalemiyle mücadele etti. İnsanların vicdanlarına ulaşmaya çalıştı. Asırlar sonra bedenler ölse bile fikirler hayatta kaldı. Düşmanın kazandığı zafer Castellio'nun dirilişine hizmet etti.

Vicdan Zorbalığa Karşı ya da Castello Calvin'eStefan Zweig · Can Yayınları · 20201,806 okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Birokurdan