Khosro Golsorkhi
Öğretmen tahtada bağırır;
Ellerini örtmüş tebeşir tozu,
Sınıftakilerin umrunda mı?
Pestil yiyip dalgalarındalar,
Kimisi "Gençler" dergisine dalmış,
Aldıran yok kendini paralayan öğretmeni,
Ve doğrulamaya çalıştığı o denklemi!
Karanlık tahtaya yazılmış mahzun beyaz bir yazı;
Bir eşittir bir diyor!
Birden bir öğrenci parmak kaldırır;
Hep biri çıkmalı itiraz eden,
Tek tek kelimeleri sıralıyor,
Eşitlik büyük bir yalandır diyor.
Öğretmen gence şaşkınca bakar,
Genç dönüp sessizce sorar;
"Bir insan şayet bir sayı olsaydı,
Yinede bir bire eşit mi olurdu hocam?"
Zor bir soru herkes donup kalır,
Öğretmeni sinirli sinirli düşünür,
Sonra evet deyip kestirip atar!
Öğrenci gülümser itiraz eder,
Birer sayı olsaydı insanlar der;
Parası ve gücü olan daha fazla olur,
İyi ve yürekli olan daha az!
Birer sayı olsaydı insan,
Üstün olurdu teni beyaz olan,
Düşük kalırdı zenci adam!
İnsan sayı olsaydı şayet hocam,
Eşitlik alt üst ederdi her şeyi durmadan!
Bir insan bir insana eşit olsaydı,
Kim çürürdü hapiste o zaman?
Kim işkence altında ölürdü hocam?
Öğretmenin sesi yavaşça duyulur;
Açın notlarınızı gençler,
Yazın oraya büyük harflerle;
"Bir Eşit Değildir Bire"
Kaynak: 1960-70'li yıllarda İran'da gençlerin okuduğu Gençlik adlı dergi.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.