"Seni Tanrı gibi değil, Tanrı kavramını Leyla gibi seviyorum" Tanrı yani kusursuz olan, her türlü kötülük ve çirkinlikten münezzeh olan. Tanrı'ya benzetmiyor Leyla'yı, Tanrı'yı Leyla'ya benzetiyor. Yani güzel olan, her türlü kötülük ve çirkinlikten münezzeh olan Leyla, Tanrı'ysa sadece ona benzemekte ondan dolayı mükemmel Ahmet Arif'e göre. Şu da varki şairimize göre Leyla'sı kötülük yapmaz, çirkinlik bulundurmaz değil de o yaptıysa kötüyse, çirkinse bile güzeldir, doğrudur. Aşkın, sevdanın mükemmel bir örneği Ahmed Arif'in Leyla Erbil'e aşkı. "Evleneceksin demek? Herhal çocuğu sevdin! İnşallah mesut olursun canım. Ama müstakbel kocan bana yazdığına kızmayacak cinstendir inşallah." Evlenmesine üzülmüyor çünkü mutlu olacak Leyla'sı diye düşünüyor, üzüldüğü nokta kocası mektup yazmasına izin vermezde bundan dolayı Leyla'sıyla mektuplaşamazsa. Aşk, sevgi elde etmek değildir, sevdiğinin mutluluğunu istemektir. "Ben sana ölümsüz, ölümlü, değişir, değişmez niteliklerinle mecburum." Her yönüne tutkun olmak, değişti diye sevgini kaybetmemek sevdiğine karşı aşk bu. Bakışını sevmek, kızmasını, gülmesini sevmek... Bunlara mecbur olmak aşk. Leyla olmasa Ahmet de olmayacak. Yaşıyorsa Leyla var diye yaşayabiliyor hatta onu görmeyi geçiyor şairimiz onunla mektuplaşabilmek için yaşıyor. Ona mecbur çok defa belirtiyor; konuşamasaydım seninle yaşıyor olmazdım diye. Kısacası bir aşkın, sevdanın beden bulmuş hallerinden birini görmek istiyorsanız okunması gereken bir eser.

Leylim LeylimAhmed Arif · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201316,2bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.