En büyük sayı diye bir şey yoktur. Hangi sayıya bir eklersek, daha büyük bir sayı elde ederiz. Her şeyin başlangıcının sıfır mı yoksa bir mi olduğuna dair oldukça ontoloji kokan, eh, hakkını vermek gerekir ki felsefeden de nasibini alan bir tartışmayı Osman Tarık Onaran ile yürütürken yukarıdaki sözü ısrarla, inatla söyleyip durmuştum. Esasen sözün arkasından "yahu bu devrin kodu hızdır, sürattır" demeyi eksik etmiştim. Halihazırda evvelce okuduğum şu iki kitabı almış, bir de işi artık ustalığa döküp arka planı da hatırısayılır hale sokmuşken söylemiş olayım. Normal şartlarda esas olan yolda olmaktır. Ne var ki çağımızın gürültüsü artık "sona varmayı" mühim görüyor. Nasıl yaptığın değil, yapıp yapmadığın önemli. Kitapların derdi de bu düzlemde ilerliyor. "İnsanların vakit öldürmek için çırpındığı zamanlar bitti" diyor Byung-Chul Han, "artık vaktin ölü olarak doğduğu bir gelecek uykunun yerini hemen şimdinin aldığı çağda yaşıyoruz." Tamam, o daha fiyakalı söylemiş, ama ikimiz de sürüncemede kalmış insanı dert etmişiz. O daha fiyakalı bir ifadeyi tutmuş, ben de kendi çapımda kıyamet koparmaya yeltenmişim. Elbette onun artıları yüzlerce: mesela şeffaflık bizim nezdimizde olumlu anlamlar taşırken Yorgunluk Toplumu ve Şeffaflık Toplumu için alenen neoliberal bir aygıttır. Bu kuvvetli ve kudretli iddia, şeffaflığın şiddet olduğuna varan noktaya kadar ilerliyor. Haksız da sayılmaz, gizli olanla gizlenenin arasındaki ittifak, örtü kalktığında yerle bir olur. İlahi olana olan meftun halimiz, İlâh'ın gizli olmasından değil midir? Mesele örtü değil, örtü altındaki nesne değildir. Mesele, örtülü olan nesnededir. Kitaplar burada. Bu kez daha fiyakalı duruyor gibi. Okuyacaklara jest olsun. Üzerinde daha fazla laflamaya niyeti olan olursa, açığız. i.hizliresim.com/7DvEN5.jpg

Yorgunluk ToplumuByung-Chul Han · Açılım Kitap · 20151,022 okunma

··

199 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.