Arthur'u bu yüzden seviyorum.
Birkaç yıl önce Times'da verilen bir haberi doğrusu biraz da içim ferahlayarak okumuştum. Kapısının önünde tasmayla zincire vurulmuş, iri yarı bir köpek besleyen bir ingiliz lordunun bir gün bahçede yürürken köpeğine bakmak aklına gelmiş, yanına gidip hayvanın başını okşamış. Bunun üzerine köpek bir atılışta lordun kolunu parçalamış: Hayvan gayet haklıydı, sanki bununla şunu söyler gibiydi: "Sen benim efendim değilsin, benim şu kısa hayatımı cehenneme çeviren şeytanımsın." Dileyelim, köpekleri zincire vuran bütün insanların akıbeti olsun bu. .. • *
Sayfa 24
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.