"Bir Kitabı Okurken Ne Yapıyoruz?"
Bir yazısında, şunu sormuştu Bilge Karasu: "Yazar, kurar. Bu herkesçe bilinir. Okurlar, ne yaptıklarını her zaman düşünmüşler midir?" Gerçekten ne yapıyoruz bir kitabı okurken?...
Herkesin hayatında sarhoşluk içinde, rüyadaymış gibi geçirilmiş anlar vardır: Ateşli bir hastalık, aşırı yorgunluk, büyük bir sevinç, aşk ya da düpedüz
··
7 görüntüleme
“Bazen çok açık olduğunu sandığınız bir şey yazmışsınızdır. Okur sizin hiç aklınıza gelmeyen bir biçimde yorumlayabilir. Okur bu yorumu metnin bütününü göz önünde tutarak, birçok yerinden alacağı verilerle destekleyebiliyorsa, bambaşka bir okuyuş çıkar ortaya. Yazarın hiç düşünmemiş olabileceği, yazarın hiç amaçlamamış olabileceği birtakım şeyler de ortaya konabilir. En önemli nokta, bu okumanın, metince her an desteklenmesidir.” Bir de böyle demiş Bilge Karasu.
Yazarın ne yazdığı bir kenara, kalemin okura düşündürdüğüdür edebiyat. Hatta buna sanatın her dalını iliştirebiliriz. Müziği de.
S.Aksu Firuze derken, ben dudak bükmüştüm bir zamanlar. Aidiyetimle bakıyordum çünkü. Doğrusu Turkuaz olmalı diyordum. Ama o Firuze demeyi yeğlemişti. Turkuaz Türkçe, Firuze Farsçadır. O Farçasını seçmişti. Parçayı dinleyince anladım, o, duyguyu seçmişti aslında. Dünyasını kuran o, sanatçı, kurguya girmeye gönüllü, yeniden tanımlayan bendim. Ben misafirdim aslında.
Hani dedim ya, yazarın ne yazdığı bir kenara, kalemin okura düşündürdüğüdür edebiyat, diye. O kadar da değil. Yazar yaratır dünyasını, okur yazarın dünyasında kendini yeniden tanımlar. Okur aslında etkin bir edilgendir. Ama bu oksimoronun içinde edilgenliğe daha yakındır okur.
Paylaşıma teşekkür ederim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.