Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Sessizliğin İlk Sesi
“Yok,” demişti kardeşi, “babama salt yaşadığımızı duyabileceğimiz başka bir yol bulamamanın beceriksizliğinden sataşıyordum. Onun soluk soluğa ucuzluk pazarlarından, kıyı köşeden bulup buluşturup eve taşıdıklarına ya da buna benzer bir yığın şeye. Beni sevmiyor değil mi? Seni de sevmiyor. Ben onu seviyorum ama... Hakkını yemek zorunda kaldığımız biri kadar... Sataşıyordum. Sen de sataşıyordun. Nabzımızın attığını duyabilmek için başka hiçbir şey gelmiyordu aklımıza...” Bir nabzın attığını duyabilmek için başlanıp kavgaya, kırıcılığa dönüşen, ardından da daha ağır bir sessizliği getiren o takılmalardan, acınası şakalardan; bu zorlamalı patırtılardan da nicedir ve sanki bir anda boşalmıştı babaevi. Bir hastanede en büyük sessizliğin ansızın başlaması gibi.
Sayfa 186 - Everest YayınlarıKitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.