Bu akşam dinlediğim ezan beni çocukluğuma götürüyor. Beş kişilik ailemizin masaya oturup ezan sesini heyecanla bekleyişimiz, tabaklardaki çorbaların dumanı tüterken kalplerimize yayılan huzur ve sanki içimizdeki tüm kötülüklerin bu duman gibi uçup gidivermesi...Ruhlarımızın iki odalı, küçük evimiz gibi tertemiz oluvermesi...Bir daha kendimi hiç o zamanki gibi temiz hissedemedim.
Sayfa 94
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.