Irmak: Aynı burgu, aynı çaresizlik, aynı dizginlenemez özlemle kıvranıyorum. Akla, mantığa sığdıramadığım, çözümleyemediğim, çözümlediğim zaman da işin içinden çıkamadığım bir durum bu. Neden bu kadar çok istiyorum Mine’yi? Yaşanmamış hiçbir şey kalmadı ki aramızda! Neden hâlâ onu düşünüyorum? Eksik olan ne? Karım Melike ondan çok daha iyi bir insan; özverili, şefkatli, sadık ve belki ondan daha güzel, üstelik çocuklarımın anası... Ama bütün bunlar yetmiyor. Beni terk etmesine, hatta aşağılamasına karşın yine de Mine’yi özlüyorum. Kapıyı açışını, gülümserken dudaklarının hafifçe yukarı kıvrılışını, sol kaşının bittiği yerdeki küçük yara izini, açık kahverengi gözlerini, gözbebeğinin derinliklerinde birden karşıma çıkıveren yeşil benekleri, sesindeki yumuşaklığı; onu, her şeyiyle onu, Mine’yi özlüyorum.

Aynı burgu, aynı çaresizlik, aynı dizginlenemez özlemle kıvranıyorum. Akla, mantığa sığdıramadığım, çözümleyemediğim, çözümlediğim zaman da işin içinden çıkamadığım bir durum bu. Neden bu kadar çok istiyorum Mine’yi? Yaşanmamış hiçbir şey kalmadı ki aramızda! Neden hâlâ onu düşünüyorum? Eksik olan ne? Karım Melike ondan çok daha iyi bir insan; özverili, şefkatli, sadık ve belki ondan daha güzel, üstelik çocuklarımın anası... Ama bütün bunlar yetmiyor. Beni terk etmesine, hatta aşağılamasına karşın yine de Mine’yi özlüyorum. Kapıyı açışını, gülümserken dudaklarının hafifçe yukarı kıvrılışını, sol kaşının bittiği yerdeki küçük yara izini, açık kahverengi gözlerini, gözbebeğinin derinliklerinde birden karşıma çıkıveren yeşil benekleri, sesindeki yumuşaklığı; onu, her şeyiyle onu, Mine’yi özlüyorum.

Sayfa 34Kitabı okudu

Sis ve Gece Ahmet Ümit

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Irmak