Erdal Öz'ün genç yaşlarda yazdığı (23-24) yayımlanan (Varlık Yayınları) ilk romanı. Önsözde Yaşar Nabi'nin Erdal Öz'e mektuplarından kesitler var.
Kitapta hiç "ve" kullanılmamış. Nurullah Ataç'a göre "ve" Türkçe değilmiş. Erdal Öz'de diyor ki "Biz Türkçemizi Ataç'tan öğrenmiştik. Bizim kuşağın Türkçesi her zaman iyi olmuştur."
Kitap güzel, Yaşar Nabi kitap hakkında "Dostoyevski ile Camus arası bir şey." diyor. Kitabı okurken sanki çeviri bir roman okuyormuş gibi hissettim ben. Akıcı, etkileyici. Dilinin sadeliği sayesinde elinizde sözlük vs. olmadan rahatlıkla okuyabiliyorsunuz. Altı çizilecek çok cümle var. Konu bakımından ilk olarak sıradan bir şekilde gidiyor. Sonradan, karakterlere bağlı olarak durum biraz değişiyor. Önsözünün de okunması gereken kitaplardan biri bence. Genel olarak değerlendirirsek; güzel kitap, etkileyici, sürükleyici. okuyun derim.