Çarpıcı!
Romancının buluşu ,ruhun nüfus edemediği bölümlerin yerine eşit miktarda manevi ,yani ruhumuzun özümleyebileceği unsur koymaktı.Bu noktadan itibaren ,bu yeni türdeki varlıkların eylemlerinin ,duygularının,biz onların kendimize mal ettiğimize,artık bizim içimizde oluştuklarına,kitabın sayfalarını çoşkuyla çeviriken nefes alıp verişimizi,bakışlarımızın yoğunluğunu onlar belirlediğine göre ,bize gerçek gibi görünmesinin ne önemi vardır?Romancı,bizi bir kez bu duruma soktuktan sonra,yani bütün duyguların tamamen içsel durumlardaki gibi on kat arttığı ,kitabın bizi bir rüya misali ,ama uyurken gördüklerimizden daha açık seçik ,hatırası daha uzun sürecek bir rüya misali allak bullak edeceği bir duruma soktuktan sonra,bir saat boyunca,gerçek hayatta sadece birkaçının yaşanması bile yıllar sürecek ve en yoğun olanları,meydana gelişlerindeki yavaşlıktan ötürü algılanamayacak,dolayısıyla da asla görünürlük kazanamayacak,olası bütün mutlulukları ve talihsizlikleri peş peşe yaşatır bize(kalbimiz de hayatta böyle değişimler geçirir ve ıstırapların en büyüğü budur;ne var ki biz bunu sadece kitap okurken hayalden biliriz;gerçek hayatta kalbimizin geçirdiği değişimler ,tıpkı bazı tabiat olayları gibi ,o kadar yavaş gerçekleşir ki ,kalbimizin içinde bulunduğu farklı durumların her birini saptar,buna karşılık değişim duygusunu yaşayamayız.)
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.