Nereden başlasam ki...
Kitap hakkında söyleyecek söz bulmakta çok zorlanıyorum, çünkü bu kitap o kadar derindi ki.. Her cümlenin altında binlerce duygu, hüzün, çaresizlik.. Bu duyguları hissettirmeyi nasıl daha iyi başarabilirdi ki bir yazar? Hem de sadece 125 sayfada.. Bu sayfalara, bir ömür sığdırmış Tezer Özlü. Sadece kendi ömrünü değil, hepimizin ömrünü. Sorgulamamız gereken yaşantımızı sığdırmış. Pişmanlıklarımızı, mutluluklarımızı, utançlarımızı, kendimize olan nefretimizi ve sevgimizi sığdırmış.. Bu kitabı okudum diye işaretlemek bile zor oldu benim için, çünkü ''okumak'' kelimesiyle basitleştirmek istemedim. Ben bu kitabı yaşadım, kitap beni yaşattı adeta.. Hem yaşattı, hem de öldürdü..
Yer yer ağlamak istedim, cümleler o kadar duygu yüklüydü ki, kendimi cümlelerin arasında kayboluyormuş gibi hissettim. Bazense bu kadar güzel bir kitabı ölmeden önce okuduğum için mutlu oldum.
Kesinlikle başucumda durmasını istediğim kitaplarımdan birisi olacak bu kitap. Elimdeki sadece bir kitap değil, hayatım boyunca yanımda bulunmasını istediğim bir dost olacak benim için.
Okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Tezer Özlü'nün büyülü anlatımıyla buluşmadan ölmeyin. Herkese iyi okumalar :)
