Artık okuduğum muhteşem kitapların etkisinden kolay kolay kurtulamıyorum kurtulmak da istemiyorum. Araştırıyorum ne de güzel şeyler buluyorum. Bir Mehmed Uzun filmi yapmışlar hem de Kürtçe. Muhakkak izlenmeli , yayalım yayalım izleyelim :)
youtu.be/7LQmm5QHnTw
Hiç görmesem de sıcaklığını hissettirerek Hakkari'lerden hem sevgiler hem de bu şahane kitabı gönderen 
Esra Kurt 'cım; içimi parçaladın ama nasıl mutlu ettin beni, tüm bunlar için çok çok teşekkür ederim sana, iyi ki varsın, bu sitenin bana kazandırdığı çok önemli, değerli insanlardan birisin:)
'Yitik Bir Aşkın Gölgesinde " kitabının hediye olmasının yanı sıra başlangıcı benim canım Yaşar Kemal ile olunca biliyorsun ki bu kitap çarpacak seni. Kendisine 'Homerosoğlu' denilirken Mehmed Uzun için Kürtlerin Homeros'u demesi elbette beklentiyi yükseltiyor. O kadar zengin ki zihni. Hele kendimi şanslı saydığım şeylerden biri yine bu site sayesinde okuduğum Ehmedê Xani'den de söz edilmesi,ayrıca yine sürgün yemiş Kavafis, yani yabancılık çekmedim isimlere. Bir de keşke Mehmed Uzun inat etmeseymiş de kitaplarını kendi çevirseymiş. Belli ki kendi dilinde edebiyatını konuşturmuş ama her çeviri aynı tadı vermiyor. Bazen derim Balzac okurken aldığım lezzeti kim bilir Fransızca okusam nasıl divane olurdum bu da öyle hissettirdi.
Alıntılarda yalnız aşk davası paylaşmış olabilirim ama içimdeki büyük siniri satırlara yazmak çok zor.
'Coğrafya kaderdir' cümlesi ülkede dört bir yandan kendini en büyük dehşeti ile gösteriyor ve dayanılmaz bir hal alıyor bende. Yalnız bu kadar üzüleceğimi düşünmemiştim.
En acı cümlelerinden biri de;
' Dünyada hiçbir fikir eseri yoktur ki zulme karşı başkaldırmamış olsun.'
Bir de ;
"Kuşkusuz durumumuzu biliyorsunuz. Ancak bizi anladığınıza inanmıyorum. Bizi nasıl anlayabilirsiniz? Siz de biliyorsunuz ki; bilmek ayrı şey anlamak ayrı şeydir. Anlamak, bilmekten daha yakıcıdır. Çok yakıcı. Ve bazı şeyler vardır ki, yaşanmadan anlaşılmaz..."
Şimdi bu cümle sonrası gerçekten amaan artık öyle dertler yok, benim çok Kürt arkadaşım var hiç öyle bir ayrımcılık yok , onlar şikayet etmiyor, biz biliyoruz anloyoruz da... gibi sığ cümleler kurmadan önce bir kez daha okumak ve düşünmek gerek.
Kitapta eğer'lerle süregiden büyük keşke'ler grubu var. Ve bunlardan yalnız biri gerçekleşmiş olsa talih çok başka yönlere taşıyacak insanları hem de sadece bir kişinin değil bir çok kişinin hayatını değiştirecek. Hep böyle değil midir, insanın verdiği ufak bir karar tüm dünyasının değişmesine neden olur ve artık geri dönüşü yoktur. Bir de bu kitap bunların yanında bana binlerce şey düşündürdü. Mesela Osmanlı Devleti yıkıldığında aydınlar tarafından ülkenin kurtarma çabası esnasında başka biri önder olsaydı, mesela bir Kürt ya da Çerkez.. O da Kürdiye kursaydı, ülkedeki herkesin Kürt kabul edilmesini isteseydi, isyan edenler ülkeden sürülseydi. Bir dolu kavga da Türklerin kendilerini kabullendirme çabası olsaydı, çok şey farketmez miydi...
Üzüyor be. Bazen bu topraklarda artık yaşayamayacağım anlar hissediyorum , dayanamıyorum diyorum, gidicem diyorum . Ama biliyorum ki ne zaman gitsem geri dönebilirim. Peki ya dönememek, o bayılarak konuştuğum dilimi vır vır uzun uzun istediğim her yerde konuşamamak, memleketin neresine gidersen git bir manyaklığa rastlama beklentisi hissetmeden yürümek, ya ince belli çay bardağının önemini anlayamayan insanlarla bir arada uzun yıllar geçirmek... benim için sürer de gider. Bunun insan içinde yarattığı yaşarken yaşayamama durumu. Off off . Gece gece yine çok dertlendim.
Finalde bu adam kimdir derdi nedir diye bakmak isteyenlere küçük bir röportajım var, ölmeden önce ahh keşke ...
ilkehaber.com/haber/mehmed-uz...
··
322 görüntüleme
Link için teşekkürler inceleme için teşekkür az kalır 🙏
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.