“HİÇBİR ŞEY GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL” ZAMAN-MEKAN-İNSAN Yeni ve genç yazarları önyargısız tanımaya açık olmalıyız, hele de yeni bir dil kuranları, kurmaya çalışanları. Aslında anlatması hayli zor bir kitap bu, fantastik –kurmaca lakin bir o kadar da hayatın içinden ve yaşantımızın kendisi. Bir çiftin hikayesi kabaca, Murat ve Gül ikilisinin. Birbirlerini hem çok iyi tanıyan,tamamlayan hem de belki bir o kadar yabancı, bir o kadar öğrenmeye muhtaç belki her çift gibi.. Avrupa topraklarındayız, Balkanlarda, Bulgaristan civarında. Bir araba yolculuğu, bir akraba ziyareti, bir gece, bir kayboluş, bir yeniden buluş hikayesi. Geceler; hikayelerin merkezi olmak için ne kadar da uygun bir zaman dilimi. “Gecenin meselesi” deyip durur Tarık Tufan, kulakları çınlasın :) Bir alıntı sayfa 59, “Gecelerim gibi kara saçlarını koklamadan yaşayamazdım.” Kitapta geçmiş zamanla gelecek zaman harmanlanıyor, tıpkı hayalle gerçeğin iç içe geçmesi gibi. Bazı yerlerde anlamlandırmak zorlaşıyor hangisi gerçek hangisi değil? Durup bakmamız gerekiyor ne okudum diye.. Balkanların tarihinden , yaklaşık 100 yıl önceki savaşlardan yola çıkarak geçmişle bugün arasında köprü kuruyor yazar. Zamanın akışının nasıl ilerlediğine dikkat çekiyor, mutlaka böyle mi olması gerektiği meselesini vurguluyor, başka türlü de olabilir miydi diye baktığı yerler oluyor, bu bakımdan klasik sayılabilir bazı açılardan. Bir alıntı sayfa 89, “Tesadüf dediğin şey kadere dahildir. Kaderse tesadüflerin toplamıdır.” Git-gel bir kafa yapısı, siyah-beyaz bir anlatım, zıtlıkların birlikteliği adeta. Bir alıntı, sanırım kitapta beni en çok etkileyen cümle bu oldu, sayfa 90, “Gafletin içinde çok daha sakin bir yüreğe ve dingin bir kafaya sahip olabilirsin.” Bir aşk hikayesi söz konusu evet ama aslında daha başka bir şeyler var temelde, varoluş meselesi, insanın çelişkileri, hayatı çözümleme arayışları belki. Bir alıntı, yine sayfa 90, “Sakin ol,görüyorum ki aşk ve rezillik arasındaki ince çizgide dolaşıyorsun.” Efsaneler de anlatılıyor kitapta, halk efsaneleri, hurafeler, inançlar.. Güç meselesi de çokça vurgulanıyor, bir güç mücadelesi, iyi-kötü arasındaki. Bir alıntı sayfa 114, “Yüreği çok kuvvetli biridir o,fakat her kudret sahibi gibi kalbini katılaştırmıştır.” Gerçek neydi, daha net bir ifadeyle “hakikat” neydi ve ona nasıl varılırdı ? Bir alıntı sayfa 132, “İnsanın yüreğinde o bitmeyen hakikat arayışı ve bulmanın verdiği haz olmadık bir zamanda içime yayılmaya başlamıştı.” Yazar , İslami öğeleri ve kadim inanışları da işlemiş kitapta, belirli bir temeli ve altyapısı da var bu konuda benim okuduğumdan anladığım kadarıyla. Bir alıntı sayfa 145, “Durup düşündüm.İnsan ahmaktı. Bunda kuşku yok. Tuttu dağların kabullenmediği bir emaneti hiç düşünmeden yüklendi. Kimse akıl erdiremedi bu işe.İnsan ahmaktı ahmak olmasına da başka bir şey de vardır onda, esfel-i safiline inerdi.Aşağıların aşağısı olur, akılsız hayvanı da geçer derin gayyalara düşerdi. Sonra da bir bakmışsın ahsen-i takvimde. Merakımı mucip oldu, bilinmez yola girmek istedim.Havva’nın düştüğü yere bir gölge de ben sereyim istedim.” Ve son sayfadan bir alıntı, sayfa 149, “İnsan en güzel şekilde yaratılmışsa da en zehirli fikirlerine engel olamıyor.” Yazarın dilini sevdim, iki kitabı var toplam, diğeri bir öykü kitabı

Durun Yanlış Anladınız ,bunu da okuyacağım. Sizlere de tavsiye ediyorum, çağdaşlarımızı , genç yazarları, edebiyata gönül veren adamları ihmal etmeyelim, onlara bir şans verelim. İyi okumalar..