Ebu Talha
Kâinatın efendisi Dünya’ya vedâ ettikleri zaman, mübarek kabn' Ebu T alha kazdı; ve kazmasımn ucuyle deştiği simsiyah toprak içinde, Alemleri haleleyen Nurun madde ölçüsüne göre, bir tabutluk çukurunu hazırladı.
Böyle bir şerefe de malik...
Ebu Bekir ve Ömer devirlerinin bütün fetih hareketlerinde bulundu ve herbiri destan çapında kahramanlıklar gösterdi.
İslâma girişindeki vesile de enfes:
Sevdiği ve izdivacma talip olduğu kadın, Müslüman...
Ona şöyle demişti:
Benim de sende gözüm var... Senin gibi bir er reddolunmaz. Fakat sen kâfırsin! Evlenmemiz kabil değil... Seni Müslüman olarak istiyorum ve bundan başka senden hiçbir şey dilemiyorum...
Bu ulvî hitap, ezelî Müslümanın bir anda ruhunu fethetmiş ve Ebu Talha hemen şehadet getirmişti.
Nihayet Ebu Talha ihtiyar...
Etrafında ulvî kadından yetişmiş çocukları, torunlan. köşesinde oturmakta...
Bir gün gözüne Kur’ân’dan bir âyet ilişti. Kahramanlık damarlarım birdenbire şahlandıran bir âyet...
Gazâ âyeti... Hemen yerinden fırladı ve haykırdı:
»Rabbim beni gençliğimde de, ihtiyarlığımda da kéflr' lerle çarpışmaya dâvet ediyor. Çabuk, hazırlaym, silâhları” dırın, cihazlandırın beni; cenge gideyim!..
Oğulları, torunları ihtiramla karşılık verdiler.
-Aziz babamız... Sen Allah’ın Resülüyle birlikte, irtihallerine kadar cihad ettin... Peşinden, Ebu Bekir ve Ömer zamanının bütün seferlerine katıldın... Artık sıra bizde... İhtiyarsın... Yerinde otur ve ibâdetinle uğraş...
Kanının her zerresinde bir volkan kaynayan, her gençten daha genç, ebedî iman genci ihtiyar Sahabî gürledi:
-Olmaz!.. Ben gideceğim!.. Ayet, onu okuyana hitap eder.
Ve gidiyor... O sırada Kıbrıs üzerine sevk edilen İslâm kıt’alarına katılıyor... Gemiye biniyor...
Fakat deniz üzerindeki seferin ilk günlerinde ecel onu yakalıyıveriyor... Muazzez Sahabî ufuksuz deniz ortasında, daha Kıbrıs adasının karaltısı görünmeden, dudaklarında Şehadet kelimesi, gerçek hayata geçiyor. Şehit.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.