Svetlana Aleksiyeviç
Üç yıl boyunca etrafta dolaşıp insanlara sorular sordum: Nükler santraldeki işçiler, bilim adamları. eski Parti bürokratları. doktorlar, askerler, helikopter pilotları, madenciler. kaçkınlar, yerleşimciler. Hepsinin ayrı kaderleri, mizaçları ve
meslekleri vardı ama dünyalarının en büyük ögesi Çernobil'di. Onlar en önemli soruları yanıtlayan sıradan insanlardı.
Sık sık, teknik verilerin gerçeğe, bir duygudan, bir görüntüden, bir söylentiden
daha yakın olmadığını düşünüyorum. Neden verileri tekraredip duralım? Duygularımızın üstünü örtüyorlar. Duyguların gelişimi, verileri aşıp ortalığa yayılmaları ... Bunlar beni büyülüyor. Onları bulmaya, biriktirmeye ve korumaya çalışıyorum. Bu insanlar, başkaları için hala bilinmez olan şeyleri gördüler. Kendimi geleceği kayda geçiriyormuş gibi hissettim.
Sayfa 229 - Aytaşı Yayınları
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.