Elimi uzatıp teneke kapağı kapatmaya bile gücüm kalmamıştı. Birdenbire, tıpkı bir yüzücünün telaşsız, sakin kulaç atışı gibi sıçan denizini yararak ağır ağır önce kopuk parmaklarıyla etleri sıyrılıp iskelet haline gelmiş bir el, sonra da kolun geri kalanı çıktı ortaya. Altında kıvıl kıvıl kaynaşan sıçanların üstünde bir an asılı kaldıktan hemen sonra üstünde hâlâ yer yer kumaş parçaları duran kemirilmiş etlerin kızıl kana boyadığı mavimsi beyaz iskeleti de hayvanların çalkantılı devinimiyle bir anda yüzeye çıkıvermişti. Açlıktan gözü dönmüş sıçanlar üstündeki kumaş parçalarını ve derileri dişleriyle çekiştirerek adamın koltuk altlarında, kaburgalarının arasında kalan son et parçalarını ve bağırsaklarını didikleyerek artık şeklini çoktan yitirmiş gövdenin derinlerine yumulmaya çalışıyorlardı. Bir tarafı kemirmeyi bitirir bitirmez hemen bir başka et parçası bulmaya koyuluyorlardı. Bir süre sonra ceset art arda gelen bu saldırı dalgalan arasmda gözden kayboldu. Adeta bir kan denizine dönüşmüş olan yüzeye yeniden çıktığında ise artık sadece kuru bir kemik yığınından ibaretti.
Sayfa 74Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.