Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatının Reşat Nuri, Refik Halit, Yakup Kadri gibi şehirli yazarlarında taşra bir saadet ülkesi değildi. Ama aşağılanmayı, hor görülmeyi hak eden bir yer asla değildi. Bu şehirli yazarların romanlarında taşranın sevilesi özelliklerine romantik bir vurgu yapılıyor, taşralı-şehirli ikileminde öykü finalleri genellikle taşralının lehine geliştiriliyor, sonuç olarak taşralı şehirle, şehirliyle barıştırılıyordu.