"Sakın bana çocuğa değer vermeye başladığını söyleme."
"Ona mı?" diye bağırdı Snape. "Expecto Patronum!"
Ve asasının ucundan gümüş bir ceylan fırladı. Ofisin zeminine düştü, ofisi
sekerek geçti ve pencereden dışarı süzüldü. Dumbledore onun uçarak
uzaklaşmasını izledi, gümüşi ışıltı solup kaybolduğunda gözleri yaşlarla dolu
olarak Snape‘e döndü.
"Bunca zaman sonra bile mi?"
"Her zaman," dedi Snape.