İncelemenin nesnesi veya terapinin hedefi olabilecek standart bir birey,kişi veya benlik yoktur.Deleuze ve guattari kendi yaklaşımlarını ve hedeflerini tanımlamak için''şizo-analiz''terimini yaratırlar:psişenin değil ama parçaların ''şizelerin''veya kişisel-olmayan,hareketli,değişken fragmanların önceliği.Hayatı düzenleyen dil veya mantık gibi değişmez yapılar olduğu varsayımından yola çıkmak yerine -bu dışsal düzene ''paranoyakça'' bir bağlantı olurdu-hayatın açık ve yaratıcı bir çoğalan bağlantılar bütünü olduğu görüşünü öne sürerler.
Sayfa 14Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.