Senâhan ve Kurabiye Kokusu
Yol bir türlü bitmiyordu...
Aslında sonsuza dek sürse de inmeye hazır hissetmiyordum. İlk nasıl başlamalıydı? Durgun mu? Neşeli mi? Belki de ilk andan benim bir hayâl kırıklığı olduğumu düşünecekti. Hattâ beş yıldır görmeyi beklediği ben miyim, şüpheye düşecekti. Önce hiçbirşey olmamış gibi gözlerini kaçırıp konuşmayı sürdürecek, sonra beni
··
15 görüntüleme
Balkonda serin serin otururken bu sıcacık öykü bu gecemi şenlendirdi Eylül hanımcığım..
Bir Aşti macerası da benden gelecek inş.
O otobüs Ankara ya geliyor ve Kayseriye uğrayıp gidecek Hataya artık :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Çok güzel olmuş hüzünlendik akşam akşam..
Çok güzel, duru bir anlatım olmuş. Kaleminize sağlık. :)
Zaman ayırıp okuma inceliği gösterdiğiniz için çok teşekkür ederim :)
Elinize sağlık, kendi hikayeniz Senahan öğretmenin gerisinde kalsa da ikisi de ayrı dokunaklıydı.
Teşekkürler Erhan Bey, kıymetli nazarınız bana şevk verdi... :) Emeğiniz ve gayretiniz büyük, Rabbim razı olsun...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.