Dik durmayı kim öğretir bize ? Çoğunlukla babalarımız elbette. Herkes öğretemese de ya da herkes öğrenemese de babalar özellikle bizim coğrafyanın babaları dik durur bu hayatta. Muhtaç olsa da muhtaç etmez evlatlarını. Dünya üstüne göçse de yılmaz yıkılmaz babalar. Bizim babalarımız. Afili cümleleri yoktur onların. Ayakkabılarının su çektiği bir kış günü elinde üç kilo portakalla içeri girip gülerler ya çocuklarına işte tüm zorlukların ardından gözlerin sevgiyle kavuşmasıdır. Babalar çocukları büyürken uzaktan izlerler ta ki düşecek gibi olana kadar tam düşecekken tutar kollarından kaldırırlar. Dik duran bir babanın ardından evlatları da dimdik yürür ardından ancak babanın önüne geçilmez bizde. Ne olursan ol baban babandır sen de evlat. Baba ile gidilen yollar hayattaki istikametini belirler. Bu eserde bir baba ile oğulun son demleri tüm yaşanmışlıklara değinilerek anlatılıyor. Bir babanın her şeye rağmen dik duruşu anlatılıyor. Bir babanın doldurulamaz boşluğu anlatılıyor. Maharet anlatılması kadar anlamakta hissetmekte diye düşünüyorum. Eski zaman adamlarını bilmeyen bu babayı da oğlunu da bilemez gibime geliyor. Hayat her şeyiyle muhteşemdir. Bize yaşamak düşüyor.

Kuşlar Yasına GiderHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 201919,7bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.