Barış Özkul
Kemal Tahir'in genelevi alabildiğine riyakâr ve muhafazakâr bir köylü toplumunun metaforudur. Bireyler kuşaktan kuşağa degişse de köye hâkim ilişki biçimi aynı kalır. Cinsellik ve onun etrafında inşa edilen saldırgan-eril mizah bu muhafazakâr dengeyi bozmak yerine pekiştirir çünkü köyün denge ve istikrası en temelde "gizlenmesi gereken şeylerin ortaklığı"na dayanır. Böyle riyakâr bir evrende ne dürüst bir cinselliğin ne de sağlıklı bir mizahın yeşermesi mümkündür.
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.