-Çocuklar neden sakat doğuyorlar?
-Genelde bu soruyu soran kişiler yüzlerini buruştururlar. Bu da aslında cevabı görememelerinden dolayıdır. Onlar, engelli çocukların "hatalı" olduğu düşüncesiyle bu çocuklara genelde acıyarak bakarlar. Ben fizyoterapist olarak, normal bir insana göre pek çok engelliyle daha fazla vakit geçirme şansına sahip oldum. Şüphesiz ki engelli yaşamı; hem kendileri için, hem de aileleri için zor bir yaşam... Bunu kabul etmek gerekir.
Fakat şunun altını çizerek söylemek zorundayım ki; bu dünyaya gelen her ruh kendi rızasını yaşar.
"Metin deli misin bu insanlar, neden engelli olmaya razı olsunlar?"
deme lütfen. Bugün izlediği birçok filmde oyuncular gerçek hayatlarında hiç kabul etmeyecekleri durumları canlandırırlar ve o role bürünürler. Bizler sadece ruhlarımızı eğlendiren oyuncularız. Ama bunun bir film olduğunu hatırlarsak, izleyici olarak kalmaya devam edebiliriz. Senin engelli olarak gördüğün bu insanlara acıyarak bakman onlarında seninle aynı kutsallıkta bir yaşam yolunda olduğu gerçeğini değiştirmez. Engelli insanların, emek vermiş ailelerine kendilerini nasıl hissettiklerini sorduğunda "O benim en büyük şansım, onun sayesinde çok şey öğrendim" derler.
Bu durumu en travmatik hale getiren tutumsa, engellilere acıyan gözlerle bakıp karşılığında da hiçbir şey yapmamaktır. Senede bir defa engellilere para yardımı yapmak da buna dahil. Aslında insanlık olarak tek bir aile olduğumuzu hatırlamak ve ihtiyaç duyan kişilere hepimizin yardımcı olması bu durumdaki ruhların yaşamını kolaylaştıracaktır.
Toplum olarak farkındalığımız yükseldiğinde çocuklara, engellilere ve yaşlılara daha farklı bir dünya sunacağımızı ve ancak bu şekilde bir'lik bilincini hissedebileceğimizi hatırlatmak isterim.
Sayfa 346Kitabı okudu
··
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.