Rahatlık battı tabii.
Bir tek şeyi arıyorum: Guajiro kabilemi, Lali ve Zoraima'yı. Uygar kişinin rahatından uzak ama polissiz, hapishanesiz, hücresiz doğanın koynundaki özgürlüğümü. Sevgili Kızılderililerimin bir düşmanlarına asla böylesine işkence etmeyeceklerinden eminim, hele benim gibi Kolombiyalılara karşı en ufak suç işlemeyen birine.
Sayfa 207 - E Yayınları
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.