Ölümün ve geçiciliğin farkında olarak yaşamak hayatı boşvermeyi gerektirmez. Tersine hayata kayıtsız kalanlar, onu elinde sonsuza dek tutamayacağını bilip tümüyle bırakanlardır, demişti bir gün dr mavi kaybetmeye razı oldukça hayat insanın elinde daha çok kalıyordu. Ölüm en büyük karanlıktı. O karanlıkta yürümeye alıştıktan sonra başka bütün gölgelerin içinden rahatça geçebilirdi.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.