...Tanis diğerlerine baktı. Tasslehoff ateşe yakın bir yere oturmuş "eline geçmiş" olan nesneleri karıştırıyordu. Yere boşalttığı hazinesinin önünde bağdaş kurmuş oturuyordu. Tanis parıldayan yüzükler, birkaç garip sikke, çobanaldatan kuşundan bir tüy, sicim parçaları, boncuktan bir kolye, sabundan bir bebek ve bir düdük görebiliyordu. Yüzüklerden biri gözüne aşina geldi. Bu elf işi bir yüzüktü, uzun bir zaman önce Tanis'e, aklının bir kösesinde kalmış olan biri tarafından verilmişti. İnce bir işçilikle işlenmiş, dolanan sarmaşık yaprakları görünümünde narin altın bir yüzüktü.
Tanis diğerlerini uyandırmamak için yavaş adımlarla kendere sokuldu. "Tas..." Kenderin omuzunu dürterek işaret etti. "Yüzüğüm... "
"Öyle mi?" diye sordu Tasslehoff gözleri büyük bir masumiyetle açılarak. "Senin mi? İyi ki bulmuşum. Han'da düşürmüş olmalısın."
Tanis yüzüğü imalı bir tebessümle aldı...
Sayfa 77Kitabı okuyor
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.