Kureyş’in Haceri yerine koyacak kimse hakkında ihtilâfı ve bu hususta parmaklarının kana batırılması
İbn-i İshâk dedi ki:
Sonra Kureyş’ten kabileler Kabe’yi inşâ için taşlan topladılar.
Her kabile tek başına topluyordu. Sonra orayı inşa ettiler nihâyet
binânm yapımı Rükn mevziine vardı ve onun hakkında birbiriyle çekiştiler. Her kabile başkasının değil kendisinin onu yerine yükseltip koymasını murâd ediyor ve her biri başka tarafa çekiyor yeminleşiyordu ve kıtal için hazırlıklarda bulunuyorlardı. Bunun
üzerine Benû Abdiddâr kan dolu bir kabı yaklaştırdı. Sonra onlar ve Benû Adiyy b. Kâb b. Luayy ölümün üzerine akidleşiyorlar ve parmaklarını işte o kabın içindeki bu kana sokuyorlardı. Böylece kanı parmakla hissetme mânasına «Leakatü'demm» adını verdiler. Böylece Kureyş bunun üzerine dört veya beş gece bekledi. Sonra onlar mescidde toplandılar ve müşavere ettiler, birbirini insafa çağırdılar.Ebû Ümeyye’nin ilk gireni hakem kılması ve bunun
Resûlullah(ص)'in olması Bazı ehli rivâyet iddiâ etti ki: Ebû Ümeyye b el-Muğire b. Abdillah b. Ömer b. Mahzûm, ki o, o sene Kureyş kabilesinin en yaşlısı idi, dedi ki:
Kureyş topluluğu! Sizin aranızda kendisinde ihtilâf ettiğiniz şey hakkında şu mescidin kapısından ilk giren kimseyi yetkili kılınız ki; onun hakkında sizin aranızda hüküm versin. Onlar da bunu yaptılar. Onlann yanına ilk giren, Resûlullah(ص) oldu. Onu gördükleri zaman dediler ki: «İşte Emin, biz râzı olduk işte Muhammed.» Onların yanma vardığı ve ona haberi bildirdikleri zaman (ص) dedi ki:
— Bana bir örtü getiriniz, ona getirildi ve rüknü aldı ve kendi
eliyle onun içine koydu. Sonra dedi ki: Her kabile örtünün bir ucundan tutsun, sonra onu hep birlikte kaldırınız. Onlar dabunu yaptılar. Nihâyet onu yerine vardırdıkları zaman o eliyle onu koydu. Sonra onun üzerine bina edilmeğe devam edildi.