O hissiyatı yaşamadan anlamak mümkün değildir kanımca..
Tıpkı hayatta kalmayı aydan aya sürdürerek buna alışan ve yeni gelenlerin kapıldığı dehşeti kayıtsız bir tavırla gözleyen toplama kampı mahkumu gibi. Bir uyuşmuşluk içinde kaydeden bir mahkum, tıpkı katliamı ve ölümü de algıladığı gibi... Hayatta kalmayı başarmış olanların tüm yazdıkları bu uyuşmuşluğu anlatır; hayati işlevleri indirgeyen, davranışları kayıtsız ve acımasız kılan ve gaz odalarında boğulmayı ya da fırınlarda yakılmayı sıradan olaylara dönüştüren bu uyuşmuşluğu. Faillerin nadir ifadelerinde de gaz odalarından ve fırınlardan gündelik çevrenin bir parçası olarak söz edilir; faillerin kendileri de az sayıda işleve indirgenmiş, kayıtsızlıkları ve acımasızlıklarıyla, donukluklarıyla sanki uyuşturulmuş ya da sarhoş gibidirler. Sanıklar sanki hala bu uyuşmuşluğu yaşıyorlar ve daima yaşayacaklar gibi geliyordu bana, bu uyuşmuşluğun içinde bir anlamda taşlaşmış gibiydiler.
Sayfa 90 - İletişim yay.Kitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.