"Kendilerini aydın diye adlandırırlar ya,hizmetçi kadını "sen" diye çağırır,köylülere hayvana davranır gibi davranırlar .Doğru dürüst öğrenim görmezler,ciddi hiçbir şey okumazlar,hemen hemen hiçbir şey yapmazlar,bilimin sadece sözünü ederler,sanattan pek az anlarlar.Hepsi ciddidir,hepsinin yüzünden düşen bin parçadır,ciddiyet konusunda hiçbiri burnundan kıl aldırmaz,durmaksızın felsefe yaparlar...Ama tüm aydınların gözlerinin önünde işçiler çok kötü beslenmekte,yastıksız uyumakta;tahta kuruların cirit attığı,leş kokulu,rutubetli,ahlaksızlığın hüküm sürdüğü tek gözlü odalarda otuz kırk kişi barınmaktadırlar. Nereye bakarsak karanlık.rutubet,ahlaksızlık...Ve çok açık bir şey ki,bizde tüm iyi konuşmalar sadece kendimizi ve başkalarını kandırmak içindir.Gösterin bana .üstünde o kadar çok çene çaldığımız çocuk yuvalarımız nerde? Nerde okuma salonlarımız?Sadece romanlarda rastlıyoruz bunlara. Gerçek yaşamda kırıntıları bile yok.Var olan sadece pislik,bayağılık,Asyalılık...Asık suratlardan korkarım ben ,sevmem onları,ciddi konuşmalardan korkarım..En iyisi susalım
Sayfa 45 - İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARIKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.