Kadınların, erkeklerin veya kendi dışındaki herhangi birisinin
kendisini "üstün hissetmesini" sağlamak için kullandığı
başka yöntemler de vardır. Kadınların konuşma ve dil yapılarına
ilişkin yeni ve akademik bir çalışma, korku ve güvensizliğin,
kadının konuşma tarzını -yönelim veya sözcüklerin
seçimi, ses tonu, akıcılık, hatta sesin tınısı (ki yardım
çağrısındaki kadınlarda bu tını yükselir ve kızlara özgü bir
özelliğe bürünür)- şekillendirdiğini göstermektedir. Dilbilimci
Robin Lakoff, aşağıdaki özelliklerin kadınların konuşmasında
tutarlı bir şekilde bulunduğunu gözlemlemiş:
Pek anlam ifade etmeyen ve şişirici bir etki yaratan boş sıfatların
(fevkalde, ilahi, müthiş, vs.) kullanılması. Konuşmaları
boş sıfatlarla yüklü olan insanlar genellikle ciddiye
alınmaz.
Bir bildirim cümlesinden sonra onay cümlelerin kullanılması.
("Hava gerçekten çok sıcak, değil mi?")
Cümlenin sonunda, ifadenin etkisini azaltan yumuşatıcı
veya sorgulayıcı bir ses tonunun kullanılması.
Konuşmaya tereddütlü, tarafsız bir özellik katan Yumuşatıcı
veya değiştirici ifadelerin (gibi, benzer, sanırım, vs.) kullanılması.
"Aşırı doğru" ve aşırı nazik bir konuşma tarzının seçilmesi
(örneğin çelişki yaratmama, ya da argo konusunda aşırı sakınımlı
olma gibi).